Nietrzymanie moczu, zwane też bardziej fachowo inkontynencją, to problem, który dotyka zaskakująco sporej liczby osób, zwłaszcza kobiet. Niewiele z nich jednak przyznaje się do tej dolegliwości, a co gorsza – często wstydzą się nawet pójść do lekarza, który może im pomóc! Istnieje natomiast całkiem dużo metod skutecznej walki z nietrzymaniem moczu. Kluczem do sukcesu jest jednak wstępne postawienie właściwej diagnozy.
Dobór odpowiedniej formy terapii uzależniony jest od konkretnego charakteru schorzenia, jego przyczyn i stopnia nasilenia, jak również trybu życia, jaki przyjmuje pacjent. W ustaleniu niezbędnych informacji równie ważny co zlecone przez specjalistę badania jest przeprowadzony przez niego wywiad.
Leczenie zachowawcze
Jednym z kroków na drodze do rozwiązania problemu nietrzymania moczu jest wyeliminowanie niektórych sprzyjających mu czynników. Należą do nich:
- nadwaga;
- używki takie jak papierosy, alkohol, kawa;
- produkty spożywcze mogące mieć wpływ na podrażnienie pęcherza (jak choćby cytrusy albo ostre przyprawy).
Samo leczenie zachowawcze natomiast opiera się zasadniczo na dwóch filarach. Są nimi ćwiczenia mięśni dna miednicy (popularnie zwanych mięśniami Kegla) oraz farmakoterapia. Ćwiczenia nie są trudne i można wykonywać je w praktycznie każdych warunkach. Warto też wiedzieć, że profilaktyczny trening potrafi zapobiec pojawieniu się zjawisku nietrzymania moczu w przyszłości. Zadaniem podawanych leków jest zaś poprawa stanu błony śluzowej w cewce moczowej, a także przyhamowanie zbyt gwałtownych reakcji pęcherza.
Inne metody nieoperacyjne
Te ostatnie można powstrzymać również poprzez ostrzyknięcie odpowiedzialnych za nie nerwów toksyną botulinową (potocznie zwaną botoksem). Istnieją również inne bardziej zaawansowane sposoby radzenia sobie z problemem nietrzymania moczu. Jeśli towarzyszą mu tzw. parcia naglące, pomocna często okazuje się na przykład terapia behawioralna, której elementem jest oddawanie moczu o wyznaczonych porach.
Wspomniane ćwiczenia mięśni Kegla teoretycznie nie wymagają zastosowania żadnego sprzętu. Można też jednak je wzmocnić dzięki użyciu specjalnych ciężarków lub krążków umieszczanych w pochwie (tzw. pessary) albo urządzeń fizykoterapeutycznych, które wykorzystuje się w metodach takich jak biofeedback, elektro- czy magnetostymulacja.
Poważniejsza interwencja
Czasami zdarza się, że opisane wyżej działania nie przynoszą niestety oczekiwanej poprawy. W takiej sytuacji niezbędne staje się wykonanie zabiegu z zakresu plastyki krocza – wykonywane chociażby w specjalistycznych gabinetach Pawlik w Poznaniu – albo np. wszczepienie taśmy wzmacniającej podparcie cewki moczowej. Operację wykonuje się z reguły przezpochwowo, w rzadszych przypadkach chirurg dostaje się do odpowiednich struktur przez powłoki brzuszne.
Dodaj komentarz